Zaterdag 20 april

Gisterochtend kreeg ik te horen dat ik die dag een 'deluxe' moest schoonmaken. Toen ik er binnenkwam, was ik verrast en geschokt, dat ding is bijna groter als m'n huis! Het heeft namelijk: een tv, een dvd-speler, een ingebouwde radio, een espresso-apparaat, een vaatwasser, twee badkamers, een grote slaapkamer en twee kleintjes. En dan heb ik het nog niet eens over het formaat van de woonkamer en de keuken! Echt gewoon bizar, dat is gewoon geen kamperen meer, maar bijna verblijven in een luxe hotel! Ik wil graag voor de lunch de twee badkamers afhebben, maar toen werd ineens een van de wc-brillen roze, echt bizar! Zelfs Tom, Deirdre en Eimear wisten niet wat ze moesten doen. Daar liep ik dus achterstand op! Omdat we eerder moesten stoppen, heb ik het niet gehaald om alles af te hebben, ik moest alleen de vloer nog doen. Daarna hebben we definitief afscheid moeten nemen van Luke, Matt, Martin, Rob, Kim en John (de Engelsen en Schotten), zij vertrokken richting hun eigen camping. Daarna moesten Nikki en ik al onze spullen gaan inpakken, omdat we die avond gingen verhuizen naar onze definitieve woonplek, op camping Sonja, aan de overkant van de straat. Daar gaan Nikki en ik samen in een tent wonen (gelukkig wel met een gewoon bed en matrassen!) voor de komende maanden. Het is niet alles, maar beter als op de grond slapen! Maar helaas begon het dus te regenen 's avonds! Ik dacht dat regen alleen in Nederland kon vallen (haha,grapje!), maar blijkbaar kan het ook onweren in Italie. Ik heb er doorheen geslapen, maar de rest heeft het wel gehoord vannacht. Zaterdagochtend horen we dat we niet hoeven schoon te maken vandaag (thank god for that!), maar dat we training krijgen over hoe je een koerier moet zijn. Alles is beter als schoonmaken, maar het was toch behoorlijk saai. En we moesten de hele middag geconcentreerd blijven, omdat alles in het Engels werd uitgelegd. Aan het einde van de dag waren we helemaal gaar en kon je ons zo opeten. Gelukkig beloofde Eimear dat we na de training naar de mac zouden gaan, voor de gratis wifi, om alle sociale contacten weer even bij te werken. En dat is waar ik nu ben en waar mijn verhaal voorlopig even eindigt, omdat ik niet weet wanneer ik weer internet zal hebben. See you soon, I hope!