Dinsdag 28 mei: End of story....
Blijf op de hoogte en volg Annet
28 Mei 2013 | Italië, Treviso
Daar zit ik dan, helemaal alleen op vliegveld Treviso (waar helemaal geen flikker te doen is), nog maar 5 uur te gaan voordat mijn vliegtuig richting Schiphol vertrekt en niks anders dan mijn e-reader en telefoon om me mee te vermaken. Ik verveel me nu al.
Je zult je afvragen: vliegveld? Maar je zou toch tot augustus in Italië blijven? Daar heb je helemaal gelijk in, alleen ben ik afgelopen zondag ontslagen. Om een lang verhaal kort te maken: mijn schoonmaken en customer service waren niet goed genoeg om te kunnen blijven. Pretty shit, isn't it? Baal er echt als een stekker van, ik had het echt naar m'n zin op Sonja, het voelde echt aan als een thuis. De klik die ik met al het andere personeel had, was zo leuk! Iedereen is zo aardig en gastvrij! Dat heb je in Nederland echt niet, of ik heb het nog nooit gezien. En natuurlijk zijn er weleens wrijvingen, maar dat heb je overal waar er mensen zo lang zo dicht op elkaar leven. Er was altijd wel iemand in voor een drankje of een spelletje, maar als je je rust even wilde pakken, was dat ook goed. Het harde werken en vooral het schoonmaken neem je daarbij voor lief, omdat je weet dat er na het werken een leuke avond wacht.
Het is gewoon onwerkelijk dat ik over een paar uur weer thuis zal zijn. Het zal wel weer even wennen worden en raar zijn, want thuis is het leven natuurlijk gewoon doorgegaan en ik heb echt het gevoel dat ik een heleboel heb gemist! Maar aan de andere kant is het ook wel weer fijn om naar huis te gaan, om iedereen weer even te zien!
Daarentegen weet ik nu al dat ik heimwee ga krijgen naar Italië. Het leven is hier zo anders als in Nederland. En wat dacht je van pizza! Ik heb in De afgelopen 7 weken zeker 25 pizza's gegeten, eigenlijk best slecht, maar o zo lekker! Dat het er zoveel zijn geworden, komt deels ook doordat ik toen ik in de tent kwam geen pannen, borden, bestek of iets anders had en ik steeds vergat om iets uit de store-tent op Marina mee te nemen.
Ik mis iedereen nu al. De leuke en de serieuze momenten met Deirdre (zoals die keer dat ze zomaar de bosjes in fietste en toen ik haar in de tunnel heel relaxed voorbijreed!), de barbecues met Eimear (die verbrand waren, haha), de leuke etentjes en tripjes naar het strand met Patricia, de perfecte dineetjes van Bas, Sharissa en Louise, met wie je echt leuke maar ook goede gesprekken kan hebben, de handigheid van James (hij kan echt alles maken!), de opmerkingen van Kevin en Robin, waardoor de hele groep een kwartier plat ligt van het lachen, 'Shithead' spelen met Kurt, Chloe en Damian, Jana, de Duitse, die zelf helemaal gek werd van de Duitse klanten, de lach van Spencer, het accent van Dean, Jade, altijd heel vrolijk, zelfs met een kater, Catherine, die ik niet heel lang heb meegemaakt, maar die me wel steunde en met wie ik echt gelachen heb en iedereen die ik nu zo snel vergeet. Thanks for these awesome two months, guys! I hope to keep in touch with you!
Verdrietig ben ik eigenlijk niet echt. Ja, dat ik al de bovenstaande mensen waarschijnlijk nooit meer ga zien, maakt me een beetje somber. Maar zoals iedereen maar tegen me bleef zeggen: deze ervaring pakken ze echt niet meer van me af! Wie kan er nou zeggen dat hij/zij twee maanden op zichzelf heeft gewoond in het buitenland? Wie kan er nou zeggen dat hij/zij dagelijks heeft opgetrokken met gekke Engelsen en Ieren? Wie kan er, als Nederlander, al de verschillende Engelse accenten in een gesprek horen en nog steeds weten waar het over gaat (okee, ik geef toe: ik versta echt niks van het Schotse accent, dat is gewoon geen Engels meer!)? Wie kan er nou zeggen dat hij of zij mensen uit Ierland, noord-Ierland, Schotland, Engeland, Nederland, Duitsland, Frankrijk, Italië, Zwitserland, Oostenrijk en Hongarije heeft ontmoet? Wie kan zeggen dat hij/zij binnen 1 minuut van Nederlands naar Engels naar Frans naar Duits heeft omgeschakeld? En wie kan er op alle bovenstaande vragen 'ja' antwoorden? Moi. Ich. I. Ik. Ego. Ik heb dat toch maar even gedaan.
Het afscheid vanochtend viel me zwaar. Iedereen zei: so Sad to see you go, please come over for a holiday break! Ik heb ze beloofd dat te doen, het lijkt me zo gaaf om daar nog even terug te komen en iedereen nog even te zien!
Je zult je afvragen: vliegveld? Maar je zou toch tot augustus in Italië blijven? Daar heb je helemaal gelijk in, alleen ben ik afgelopen zondag ontslagen. Om een lang verhaal kort te maken: mijn schoonmaken en customer service waren niet goed genoeg om te kunnen blijven. Pretty shit, isn't it? Baal er echt als een stekker van, ik had het echt naar m'n zin op Sonja, het voelde echt aan als een thuis. De klik die ik met al het andere personeel had, was zo leuk! Iedereen is zo aardig en gastvrij! Dat heb je in Nederland echt niet, of ik heb het nog nooit gezien. En natuurlijk zijn er weleens wrijvingen, maar dat heb je overal waar er mensen zo lang zo dicht op elkaar leven. Er was altijd wel iemand in voor een drankje of een spelletje, maar als je je rust even wilde pakken, was dat ook goed. Het harde werken en vooral het schoonmaken neem je daarbij voor lief, omdat je weet dat er na het werken een leuke avond wacht.
Het is gewoon onwerkelijk dat ik over een paar uur weer thuis zal zijn. Het zal wel weer even wennen worden en raar zijn, want thuis is het leven natuurlijk gewoon doorgegaan en ik heb echt het gevoel dat ik een heleboel heb gemist! Maar aan de andere kant is het ook wel weer fijn om naar huis te gaan, om iedereen weer even te zien!
Daarentegen weet ik nu al dat ik heimwee ga krijgen naar Italië. Het leven is hier zo anders als in Nederland. En wat dacht je van pizza! Ik heb in De afgelopen 7 weken zeker 25 pizza's gegeten, eigenlijk best slecht, maar o zo lekker! Dat het er zoveel zijn geworden, komt deels ook doordat ik toen ik in de tent kwam geen pannen, borden, bestek of iets anders had en ik steeds vergat om iets uit de store-tent op Marina mee te nemen.
Ik mis iedereen nu al. De leuke en de serieuze momenten met Deirdre (zoals die keer dat ze zomaar de bosjes in fietste en toen ik haar in de tunnel heel relaxed voorbijreed!), de barbecues met Eimear (die verbrand waren, haha), de leuke etentjes en tripjes naar het strand met Patricia, de perfecte dineetjes van Bas, Sharissa en Louise, met wie je echt leuke maar ook goede gesprekken kan hebben, de handigheid van James (hij kan echt alles maken!), de opmerkingen van Kevin en Robin, waardoor de hele groep een kwartier plat ligt van het lachen, 'Shithead' spelen met Kurt, Chloe en Damian, Jana, de Duitse, die zelf helemaal gek werd van de Duitse klanten, de lach van Spencer, het accent van Dean, Jade, altijd heel vrolijk, zelfs met een kater, Catherine, die ik niet heel lang heb meegemaakt, maar die me wel steunde en met wie ik echt gelachen heb en iedereen die ik nu zo snel vergeet. Thanks for these awesome two months, guys! I hope to keep in touch with you!
Verdrietig ben ik eigenlijk niet echt. Ja, dat ik al de bovenstaande mensen waarschijnlijk nooit meer ga zien, maakt me een beetje somber. Maar zoals iedereen maar tegen me bleef zeggen: deze ervaring pakken ze echt niet meer van me af! Wie kan er nou zeggen dat hij/zij twee maanden op zichzelf heeft gewoond in het buitenland? Wie kan er nou zeggen dat hij/zij dagelijks heeft opgetrokken met gekke Engelsen en Ieren? Wie kan er, als Nederlander, al de verschillende Engelse accenten in een gesprek horen en nog steeds weten waar het over gaat (okee, ik geef toe: ik versta echt niks van het Schotse accent, dat is gewoon geen Engels meer!)? Wie kan er nou zeggen dat hij of zij mensen uit Ierland, noord-Ierland, Schotland, Engeland, Nederland, Duitsland, Frankrijk, Italië, Zwitserland, Oostenrijk en Hongarije heeft ontmoet? Wie kan zeggen dat hij/zij binnen 1 minuut van Nederlands naar Engels naar Frans naar Duits heeft omgeschakeld? En wie kan er op alle bovenstaande vragen 'ja' antwoorden? Moi. Ich. I. Ik. Ego. Ik heb dat toch maar even gedaan.
Het afscheid vanochtend viel me zwaar. Iedereen zei: so Sad to see you go, please come over for a holiday break! Ik heb ze beloofd dat te doen, het lijkt me zo gaaf om daar nog even terug te komen en iedereen nog even te zien!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
